Echte backpackers ;-)

Om twee uur 'smiddags vertrok onze vlucht van Amsterdam naar Hongkong en om kwart over negen 's avonds de volgende dag (lokale tijd) kwamen we aan op Melbourne Airport. De vluchten zijn goed verlopen, er was flink wat turbulentie onderweg maar niks extreems. En toen waren we aangekomen in Melbourne. Iets vroeger dan verwacht, maar dat is alleen maar mooi. Bij de duoane uitgebreid besnuffeld door de drugsbeagle. Maar alles was goed en we waren er snel doorheen, dat was al een meevaller. De hostel hebben we snel gevonden en daarna was het eerstvolgende doel slapen!

Op onze eerste echte dag hebben we gebruik gemaakt van de toeristenbus. Door de leuke chauffeurs en grappige verhalen leer je nog best vel over de stad. Als eerste zijn we uitgestapt bij Harbour Town. Een leuk winkelcentrum waar wij lekker geluncht hebben. Sushi weliswaar, hoe kan het ook anders. Die zag ik niet aankomen, dat onze eerste maaltijd hier iets zou zijn dat we in Nederland zo graag eten. 

De tweede stop was bij de Docklands, waarvandaan we naar het Southern Cross treinstation gewandeld zijn. Dit voornamelijk om een wereldstekker te halen. We hadden er wel eentje bij, maar om een of andere reden paste daar niet alle stekker in. Dus we hebben we eentje gevonden bij een behulpzame man die er wel drie voor ons uit de verpakking gehaald heeft om uit te testen. Ook hebben we op het station een paraplu moeten halen, het weer hier was typisch nederlands... We zijn volledig natgeregend en er stond een flinke wind. Natuurlijk krijgen wij het ook nog eens voor elkaar om net de twee paraplu's te kopen die niet goed zijn. Die van Ilse stond meteen al scheef en die van mij klapte iedere keer dicht. Maar als echte backpackers gingen we gewoon door!

We wilden verder nog uitstappen bij de Botanic Gardens om daar te gaan kijken, maar door het weer hebben we daar maar een paar foto's gemaakt en zijn snel op de eerstvolgende bus gestapt. De volgende stop was China Town. Hier zijn we doorheen gelopen richting Melbourne Central, waar we even gekeken hebben, maar van hier uit zijn we snel terug naar de hostel gelopen, we waren door en door koud en zeiknat. Ik durf te wedden dat Nederland het betere weer heeft op dit moment!

's Avonds was er een info-avond over een aantal trips. Waar wijnals echte gierige Nederlanders een trip geboekt hebben met flinke korting. We hadden de Great Ocean Route al in de planning staan, maar zo'n georganiseerde tour klonk toch ook wel goed. Ook hebben we die avond de eerste Nederlander ontmoet, hij blijft hier twee jaar en zat te wachten op een appartmentje. 

Dinsdagochtend was een vroege ochtend, aangezien we er al vroeg uit moesten om aan de Great Ocean Road Tour te beginnen. Dit was vele malen mooier dan ik verwacht had! Ik weet niet waar ik moet beginnen met beschrijven. We begonnen met een standaard fotomomentje aan de kust. Ook deze dag was het weer fris maar wel droog. Alleen werden we letterlijk uit onze schoenen geblazen. Mijn inschatkunsten zijn niet geweldig maar windkracht 8 zal het minstens zijn. Juist door het weer was de zee mooi wild en konden we foto's maken die je niet als ansichtkaart kan kopen. Dus het eerste sand is bezocht, maar helaas was het te koud voor mijn slippers, Uky ;-)

De volgende stop was bij een officieel Great Ocean Road bord, waar ook weer vele foto's gemaakt zijn. Verder zijn we nog bij een kustplaatsje gestopt om weer als echte Jappanners uit de bus te stromen, foto's te maken en de bus weer in de gaan. De volgende stop is een van mij favorieten, namelijk koala's spotten. Lastig te vinden, maar als je de eerste gevonden hebt wordt de rest steeds makkelijker. Een razendsnelle stop hierna was bij papegaaien. Heel vreemd om ze in het echt te zien, en niet in een dierentuin met gaas ervoor. Wel heel mooie beestjes, geweldige kleuren!

Hierna hebben we lunch gegeten in Apollo Bay, om vervolgens door te rijden naar een klein regenwoud. Hier hebben we een korte, maar hoog tempo wandeling gedaan. Erg gaaf om te zien en doorheen te lopen. De eerste boom waarbij ik stond te kijken van de omvang van de stam bleek nog maar een babytje te zijn. "Maar" 600 jaar oud volgends de gids...

De een na laatste stop was bij de Twelve Apostels, ver weg het meest indrukwekkende van de hele tour. Zo gaaf om te zien, rotsen die gewoon meters uit de zee omhoog steken zonder enige verbinding

met de kust. Daarnaast hebben ze hier een hele mooie gele kust, wat het nog spectaculairder maakt. Hier brak voor de eerste keer in twee dagen eindelijk het zonnetje door. Precies op het goede moment! De zee kleurde mooi blauw en de rotsen leken nog geler!

De laatste stop was bij London Bridge, en ja, ik zit in Australie, het is echt alleen maar een naam. Dit was eerst een uitlopende punt aan de kust, maar in 1990 is zonder waarschuwing een deel ervan ingestort waardoor het nu staat als een van de apostelen, rechtop in zee, zonder kustverbinding.

Van hier uit volgde een lange en vermoeiende reis terug in de bus, de chauffeur hield nogal van snelheid, ongeacht de hobbels in de weg. En nu zit ik genietend van de gratis wifi en een McChicken Menu bij de McDonalds, niet ver van ons hostel vandaan.

Ik hoop dat daar alles goed gaat met iedereen, hier gaan we in ieder geval gewoon door met genieten!

Groetjes en heel veel Liefs!

Kirstin