Wat een welkom!

Wat een manier om Australië achter te laten en Nieuw Zeeland in te gaan. Cairns hebben we mooi afgesloten met een avondje gezellig wat drinken en stappen, maar de volgende ochtend toen de wekker af liep was natuurlijk iets minder. Op naar het vliegveld! De eerste vlucht van Cairns naar Sydney had vertraging, en het duurde even voordat duidelijk was hoeveel vertraging. Uteindelijk bleek het zo'n twee uur te zijn. Dit zorgde ervoor dat we in Sydney nog maar een uurtje hadden om over te stappen. Maar natuurlijk toen we daar aankwamen moesten we nog even in de lucht blijven hangen en werd het nog minder. We hebben in hoog tempo onze bagage opgehaald, de trein naar de andere terminal genomen en gerend om nog op tijd in te kunnen checken. Vervolgens gerend om ons paspoort te laten controleren en daarna nog eens gerend om bij de gate te komen. En natuurlijk hebben we op zo'n moment de gate die het verste weg ligt. Maar we hebben wel even goed aan onze conditie kunnen werken en alle restjes van de vorige avond eruit gezweten.

De tweede vlucht liep gelukkig wel goed, dus kwamen we mooi op tijd aan in Christchurch, waar we een nachtje op het vliegveld in het vooruitzicht hadden. Eenmaal daar bleek dat we niet de enige waren, de hele aankomsthal lag vol met mensen, backpacks en koffers die hetzelfde idee hadden als wij. Na een onrustig en kort nachtje werden we 's ochtends mooi opgehaald door het bedrijf waar wij onze camper gehuurd hebben. En na een hoop papierwerk en informatie mochten we er zelf mee op pad. We zijn meteen richting Hamner Springs vertrokken, waar we op de camping eerst onszelf in de camper geinstalleerd hebben en daarna nog een lekker verfrissende boswandeling gemaakt hebben. 

De dag daarna hebben we gebruikt om heerlijk bij te komen door naar de Thermal Pools van Hamner Springs te gaan. Lekker ontspannen en bijkomen na een paar toch wel vermoeiende dagen. 's Middags zijn we weer terug naar Christchurch gegaan. 

De volgende dag hebben we gebruikt om Christchurch zelf te verkennen en we zijn begonnen met de Red Zone, dit is het gebied midden in het centrum van de stad wat in februari 2011 getroffen is door een flinke aardbeving, en dit is overal nog te zien. De stad is leeg, een spookstad bijna. Het centrum bestaat voornamelijk uit half ingestorte gebouwen, lege vlaktes waar gebouwen stonden en gebouwen die ofwel gesloopt worden ofwel opnieuw opgebouwd worden. Overal word je herinnerd aan de schade die ze toen geleden hebben. Best heftig om te zien. Vooral het contrast met de buitenwijken is heel groot, daar is namelijk niks van de aardbeving te zien of te merken. 

Op 14 juli zijn we van Christchurch vertrokken naar Lake Tekapo, waar we geprobeerd hebben langs het meer en Mt John te lopen, dit ging helaas niet aangezien de weg afgesloten was. In plaats daarvan zijn we de Peninsula Walk gaan doen, die ook heel erg mooi is. De Good Shepherd Church en het Sheepdog Statue hebben we die dag ook nog gezien. En we hebben afgesloten met een heerlijke maaltijd Pork Foe Yong Egg van de lokale afhaalchinees. 

De dag daarna begon erg mistig, maar we zijn op ons gemak met de camper rond gaan rijden naar andere meren rond Lake Tekapo, waar we genoten hebben van de uitzichten en de omgeving. Ook hier konden we het niet laten om de thermale baden op te zoeken, dus hebben we 's middags weer heerlijk ontspannen gezeten en besloten dat dit zeker iets is wat we vaker zullen doen in Nieuw Zeeland. 

Voor de dag erna lag Mt. Cook op de planning, waar we een schittende wandeling langs Mueller Glacier en door de Hooker Valley naar de Hooker Glacier gedaan hebben. Hoe verder we tussen de bergen kwamen, hoe natter het werd. We zijn als twee verzopen katten de vallei uitgekomen, maar hebben nog geen moment spijt gehad van de wandeling, zo mooi waren de gletsjers. Wel waren we blij om weer terug bij de camper te zijn en weer droge kleren aan te kunnen trekken. 

De volgende dag hebben we besteed aan de roadtrip naar Dunedin, waar we nu zitten. Onderweg zijn we onder andere gestopt bij de Moeraki Builders, rotsen op een strand die eruitzien alsof een reuzenkind zijn knikkers niet opgeruimd heeft. Mooi rond en willekeurig verspreid op een vrij klein gebied. Aangekomen in Dunedin zijn we erg warm ontvangen door de mevrouw achter de receptie en heeft ze ons gelijk ingeboekt voor de Speight's Brewery Tour, die we gisteravond gelijk hadden. Heel leuk om zo een brouwerij te leren kennen en het gratis bier proeven na afloop was natuurlijk ook hartstikke leuk en lekker! Vanochtend hebben we heerlijk rustig aan gedaan en nu zitten we te profiteren van de gratis wifi in de bibliotheek, is weer eens wat anders dan de McDonalds ;-)

De tijd vliegt wel voorbij hoor, ik ben al weer over de helft van de reis! Nog een paar weekje en dan zit ik weer in ons koude kikkerlandje, waar het weer volgens mij gewoon slechter is dan wat we hier hebben. Toch erg dat dde winter hier beter is dan onze zomers. Maar goed, weer heel veel groetjes van mij aan iedereen daar en ik zal aan jullie denken als hier het zonnetje weer eens schijnt!

Xxx Kirstin