Time flies when you're having fun!

Wat vliegt de tijd weer om zeg! Voor je het weet zit het er weer op.. Daar wil ik toch echt nog even niet aan denken. 

De dag na Dunedin liep de wekker wel erg vroeg af om de route van Dunedin naar Te Anau af te leggen. Een erg leuke en mooie route waarin we veel tussenstops gemaakt hebben om zo alsnog een hoop te kunnen zien. We zijn wel echt een volle dag aan het rijden geweest die dag. 

De dag daarna hadden we een tour naar de Milford Sound gepland staan, dus om half negen zaten we mooi klaar om opgehaald te worden toen er een erg krakkemikkige auto voor ons stopte waar een oude man uit stapte. We grapten nog dat dit onze pick-up was, tot hij ons aansprak. Bleek dus dat we de enige twee waren die die tour geboekt hadden en dat we dus een upgrade kregen. Dus om kwat over tien stonden we mooi klaar in het dorpje zelf voor een tweede poging. Deze keer was er gelukkig wel een bus die ons meenam. Wel weer echt een mooi stukje van dit land gezien tijdens de tour. Zeker de moeite waard!

De volgende dag stond de rit naar Queenstown op ons te wachten. Dit was niet zo heel land, dus de middag hebben we nog doorgebracht in het centrum, waar een gezellige en levendige sfeer hangt. 's Avonds hebben we onze eigen Fergburger besteld en opgegeten. Die burgers zijn echt een icoon hier in de omgeving. Hierna zijn we het stadje ingedoken om weer eens ouderwets te stappen, het gebeurt namelijk niet vaak dat we op een zatdagavond in een stad zitten. 

De dag na het stappen bestond vooral uit bijslapen, uitbrakken en lekker niks doen. Ook wel eens lekker eigenlijk, zulke dagen hebben we er niet veel. 

De dag daarna was wel weer een stuk actiever. We hebben eerst een stuk gereden naar Wanaka, waar we de Mt Iron walk gedaan hebben. Tot aan de top van Mt Iron, dus de eerste berg is officieel overwonnen! Dit gaf wel echt een supermooi uitzicht. Daarna hebben nog een mooie wandeling langs Lake Wanaka zelf gemaakt. 

Op de vierentwintigste stond de rit naar Frans Jozef op de planning, met ook deze keer weer een aantal stops onderweg. Bij de Fox Glacier hebben we de Chalet Lookout Track gedaan die ons tot 200m van het onderste puntje van de gletsjer bracht, echt heel mooi. Een wandeling om Lake Matheson was ook erg mooi en leverde gave foto's op. Na een stop bij de Mt Cook lookout zijn we doorgereden naar de Frans Jozef Glacier. Ook daar hebben we een wandeling naar het begin gedaan, maar kwamen we niet zo dichtbij. 's Avonds hebben we een heerlijke burger op bij Speight's Landing, waar we onze bierproefkunsten, aangeleerd in Dunedin, nog eens konden oefenen. 

De dag die hierop volgde was er een waar we op gewacht hadden, eindelijk de skydive! Zo gaaf om te doen, en zeker in dat gebied. Terwijl je rondjes draait in de lucht zie je alles voorbij komen, gletjsers, besneeuwde bergtoppen, regenwouden, stranden en zeeën. Ze lieten ons ook zelf de parachute nog besturen zodra die geopend was. Helaas komt de landing weer veel te snel. De o zo actieve ochtend hebben we opgevolgd met een heerlijk ontspannen middag door ook in Franz Josef de hotpools op te zoeken. Weer heerlijk om bij te komen op deze manier.

De volgende dag zijn we weer doorgereden naar Westport met een tussenstop in Greymouth voor boodschappen en wifi in de bieb. In Punakaiki hebben we nog de Pancake Rocks and Blowholes bekeken. En zijn we daarna doorgereden naar Cape Foulwind. 

De zevenentwintigste hebben we de rit naar Motueka gemaakt die vooral bestond uit lookouts waar je geen uitzicht had, en schittende uitzichten op plekken waar je niet mocht stoppen. Op aanraden van de lokale iSite, ideale informatiepunten, hebben we een wandeling naar het begin van de Riwaka rivier gemaakt, toch nog een mooi uitkijkpunt gevonden en zelfs nog een strand wat ons zo sterk aan Australië deed denken. 

En dat brengt ons weer bij vandaag. We zijn weer vroeg opgestaan, en hebben er een flinke dag opzitten. Een wandeling van 8 uur stond op de planning in het Abel Tasman National Park. Omdat de heenweg zo soepel liep zijn we zelfs nog een stukje verder gegaan. We hadden alleen niet aan de terugweg gedacht, die duurt natuurlijk veel langer. Uiteindelijk hebben we er toch zo'n dertig kilometer op zitten vandaag en die zijn toch goed te voelen  in de benen, dus ik denk dat vanavond de lichten in onze camper vroeg uit zijn. We zijn alletwee toch wel gesloopt. Maar we hebben wel geweldige uitzichten gezien. Toch zeker de moeite waard al zijn we allebei benieuwd naar de spierpijn morgen...

En nu zit het zuidereiland er al weer ver op. Time flies when you're having fun blijkt nogmaals waar te zijn. Pfft, en wat hebben we hier al veel gezien. We zijn ook wel veel aan het rijden, maar ook tijdens de ritten proberen we zo veel mogelijk te zien en te stoppen waar het kan. 

Zoals gewoonlijk weer veel groetjes aan al jullie Nederlanders daar aan de andere kant van de wereld. 

Xxxjes en knuffels

Kirstin